آلژینات بایر

آلژینات بایر کولزر

آلژینات بایر یک پلیمر طبیعی یک هتروپلی ساکارید خوراکی است که به وفور در جلبک دریایی قهوه ای ( Phaeophyceae ) در طبیعت موجود است. پلیمرهای طبیعی را می توان به عنوان موادی تعریف کرد که به طور گسترده در طبیعت یافت می شوند و از طیف گسترده ای از منابع مشتق شده اند و از گیاهان، حیوانات و منشاهای خرد استخراج می شوند. پلیمرهای طبیعی شامل پروتئین ها و اسید نوکلئیک است که در بدن انسان وجود دارد، سلولز، لاستیک طبیعی، ابریشم و پشم. مواد پلیمری طبیعی اصلاح شده در داروسازی، داربست های بازسازی بافت، دارورسانی و عوامل تصویربرداری استفاده شده است . آنها برای زندگی روزمره ضروری هستند، که به دلیل کاربردهای همه جانبه آنها به طور گسترده توسط محققان پذیرفته شده است. آلژینات دارای پتانسیل زیادی در کاربردهای زیست پزشکی برای زیست تخریب پذیری و زیست سازگاری آن است.

خرید آلژینات بایر

به خصوص در مراقبت از زخم، آلژینات ها به عنوان پانسمان برای زخم های حاد یا مزمن و به عنوان الگوهای بازسازی استفاده می شوند. آلژینات در دسترس صنعتی معمولاً از جلبک های قهوه ای با تصفیه با هیدروکسید سدیم (NaOH) استخراج می شود و سپس برای تسریع تشکیل آلژینات فیلتر می شود. آلژینات سدیم محلول در آب از طریق تبدیل و خالص سازی ایجاد می شود . آلژینات ها از پلیمر پلی ساکارید آنیونی خطی بتا –D-مانورونیک (M-بلوک) و α- l– گولورونیک اسید (بلوک های G) تشکیل شده اند . در برخی موارد، تشعشع می‌تواند آلژینات‌ها را به واحدهای کوچک‌تری از مولکول‌ها (بلاک‌های M و بلوک‌های G) تجزیه کند، زیرا تجزیه مواد با وزن مولکولی پایین از پلیمرهای طبیعی تولید می‌کند. آلژینات بایر به دلیل فراوانی بلوک‌های GM و فعل و انفعالات زنجیره‌ای آن‌ها، خاصیت ژل‌کنندگی از خود نشان می‌دهد.